ექვთიმე თაყაიშვილის პოლიტიკური მოღვაწეც გახლდათ. 1917 წელს იგი იყო საქართველოს
ეროვნულ-დემოკრატიული
პარტიის
ერთ-ერთი ფუძემდებელი.
1919-1921 წლებში
კი
იგი
გახლდათ
საქართველოს
დემოკრატიული
რესპუბლიკის
ეროვნული
პარლამენტის,
- დამფუძნებელი
კრების,
თავმჯდომარის
მოადგილე.
ბოლშევიკური რუსეთის წითელი არმიის მიერ საქართველოს ოკუპაციისა და მისი ფაქტობრივი ანექსიის შემდეგ 1921 წლის 11 მარტს ექვთიმე თაყაიშვილმა საქართველოს პირველი რესპუბლიკის ხელისუფლების სხვა წარმომადგენლებთან
ერთად
დატოვა
საქართველო.
იგი
თითქმის
მეოთხედი
საუკუნის
მანძილზე
ცხოვრობდა
და
მოღვაწეობდა
საფრანგეთში,
მეურვეობდა
რა
საქართველოს
ეროვნულ
განძს,
რომლის
ოფიციალურ
პატრონად
მენშევიკური
მთავრობა
ითვლებოდა.
განძი
აუწერელი
ფასეულობისაგან
შედგებოდა.
აქ
იყო
თბილისის
მუზეუმების
ძვირფასეულობა:
ოქრო-ვერცხლის
ხატები
და
თვალ-მარგალიტით
მოოჭვილი
სხვა
საგანძური,
ძვირფასი
ხელნაწერები,
ზუგდიდის
დადიანისეული
სასახლის
განძეულობა,
გელათისა
და
მარტვილის
სამონასტრო
ქონება,
თბილისის
სასახლის
განძეულობა,
ბორჯომის
სასახლის
ქონება
და
სხვა
მრავალი.
No comments:
Post a Comment